Merhaba, Ziyaretçi
0 Üye ve 3 Ziyaretçi konuyu incelemekte.
Şöyle bir durumda var Hocam,Belki de siz onları zora sokarsanız onlarda sizin hayatınızı zora sokar ne biliyim rahatsız eder huzursuz eder. Öyle insanlar var ki hayattan hiç bir beklentileri yok hayat umurlarında değil. O tiplere denk gelmişsenizde canınızı sıkarlar. Ben her zaman iyimser tarafından bakıyorum. Çekin konuşun ha ters konuşmaya devam ederler astım kestim yaptım ettim devam ederse o zaman cezasını verirsiniz. Ama konuşmak için bir fırsat verin öğrencilere.
Bu tip durumlarda insan ne yapacağını bilemiyor.Zaten böyle bir durumda öğrenciye okul tarafından verilecek doğru düzgün bir yaptırım da yok... İşin kötü tarafı ise bu çocuklarla sene sonuna kadar derslerde dahi olsa göz göze gelmek zorunda kalmanız. Artık onlar attıkları gol ile okulda daha büyük şan şöhret yakalayacaklar ve kendileri gibi yeni öğrenciler zuhur edecek... Eğitim ve öğretimden bir şey beklemeyen böyle biyolojik artıklara karşı siz yine de mücadelenizi verin... Mahkeme yoluna başvurun... ''Efendim siz öğretmensiniz, ufacık çocuklarla uğraşmayın'' türünden baskılar görebilirsiniz; sakın vazgeçmeyin... Bir öğretmen arkadaşımla birlikte Erzurum'da öğretmenlik yaparken birkaç zibidinin darbına uğradım... Bu çakalları mahkemeye verdik o zamanlar... Jandarma birkaç kere evlerine geldi, tenezzül edip doğru düzgün aramadı bunları... Bizim mahkeme uzadı felan derken tayinimiz çıktı. Bize bir dosya numarası verip gönderdiler... Sonra bir duyduk ki bu zibidiler o zamanın Rahşan Affı'ndan yararlanıp affedilmişler.. Zaten bu ülkenin adaletinden beklentim yoktu ama duyunca sinirlerim bozulmuştu.. Bir müddet sonra bir telefon görüşmesinde o zibidilerden birinin dağda yakaladığı birini başını taşla ezerek öldürdüklerini öğrendim... Yaşasın Türk adaleti işte... O serseriyi zamanında affeden devlet şimdi o toplum mikrobunu besliyor... Bu satırları yazarken inanın acaip gerildim... Hocam sakın affetmeyin, ama sakın... Sizin bu tipleri affetmeniz demek bu mikropları kahraman ilan etmektir... Allah kolaylık versin...
Zor iş hocam, ben de üniversitede bi kaç derse giriyorum, öğrencilere bazen nasıl davranacağıma şaşırıyorum. Bence öğrencilere dava filan açmayın, öğrencilerle mümkünse konuşmayı deneyin. Bence sertlik de çözüm değil, ya da boşveriş , aldırmamazlık da değil. Ben daha iki yılımı yeni doldurdum görevde, tecrübem fazla değil. Ama ne zaman öğrenciyle samimi olabildiysem o zaman zevk aldım yaptığım işten. Benim nacizane fikrim orta yolu bulmanız. Hani birde sonrasını düşünün, dava açınca ne olacak, ya da disipline verince.. Çok zor iş hocam ya :-/Sent from my ST18i using Tapatalk 2