Merhaba arkadaşlar. Öğrencilerimle bir proje üzerinde çalışmaktayız. Bu proje kapsamında ilk fotoğrafik baskıları ortaya çıkartırken kullanılan bir teknik üzerinde uğraşmaktayız. Bu işlemleri sizlerle paylaşmak istiyorum ve son olarak sorumu soracağım.
İlk önce bir A4 beyaz kağıt üzerine KCl (Potasyum klorür) sürüp kağıdı kurutuyoruz. Daha sonra aynı kağıdın aynı yüzeyine AgNO3 (Gümüş nitrat) sürüp kurutuyoruz. Amacımız bir algılayıcı oluşturmak yani ışığa duyarlı bir yüzey oluşturmak. Bu işlemleri yaptığımızda kağıt üzerinde meydana gelen kimyasal reaksiyon sonucu AgCl (Gümüş klorür) bileşiği oluşuyor. AgCl herhangi bir ışıklı ortamda indirgenerek gümüş elementine dönüşüp kararıyor. Kullandığımız kağıdın üzerine bir yaprak veya anahtar koyduğumuzda yaprağın altında kalan bölüm ışık almadığı için beyaz kalırken, yaprağın dışında kalan bölüm ise kararıyor. Sorun bundan sonra başlıyor. Oluşturduğumuz görüntüyü kalıcı hale getirmemiz lazım yoksa herhangi bir ışıklı ortamda yaprağın altındaki beyaz kısımda kararacak. Fox talbot 1840 larda bunun için sodyum hiposülfit diğer adı sodyum tiyosülfat denilen kimyasalı kullanıyor. Bu yöntemle yağrağın altında kalan bölümdeki AgCl bu kimyasal yardımıyla ayrıştırılıp görüntü kalıcı hale getiriliyor. Biz bu yöntemle para gibi ince hatları olmayan görüntüleri stabil hale getirebiliyoruz. Ancak yaprak gibi ince hatlı görüntülerde bu yöntem kullanılınca hatlar normal olarak kayboluyor. Nasıl bir teknik izlersek yaprağın görüntüsünü daha iyi elde edebiliriz? Fotoğraf tarihine gönül vermiş karanlık oda tekniklerinden anlayan arkadaşlarımız yardımcı olursa sevinirim.