Ogün arkadaşıma ve diğer arkadaşlara eleştirileri için çok teşekkür ediyorum. Yalnız sanatsal eleştiri demek bir anlamda o eseri yorumla, onun düşünsel temeli hakkında ne düşündüğünü ve eserle verilmesi çalışılan düşünsel mesajın doğru ve yeteri kadar kuvvetli verilip verilmediğini hakkında yorum yap demektir bence. Örneğin burada fotoğraf olduğunu varsayalım ve ilk defa görüyoruz ve hadi bakalım Mona Lisa'yı eleştir dediğimiz zaman, Mona Lisanın ne anlama geldiğini ve Mona Lisa ile verilmek istenen mesajın eserde yeterli ve kuvvetli olarak verilip verilmediği hakkında fikirlerimizi sunmamız gerekir, çünkü sonuçta amatörde olsa bir sanat eleştirmenliğine soyunuyoruz burada.
Teknik problemler artık sanatsal eleştiride geride kalmıştır, gerekirse göz ardıda edilebilir, yani şunu demek istiyorum Mona Lisa için yahu bu resim eksik, da Vinci bitirmemiş bu resmi diyemezsiniz, çünkü sadece burada mesaj vardır üstünde konuşulacak, teknik hakkında (objektif, çekim bilgileri) filanda önemsizdir çünkü bu Leonardo'nun hangi boyayı nasıl yaptığını , hangi fırça ve kanvası kullandığını merak etmeye benzer.
Ben bunları yahoogroups'ta "Fotosanat" grubunda yapmaya çalıştım ancak olmadı, çünkü sanat çevreleri fotoğrafa karşı ilgisiz ve fotoğrafçılarda bu konuda hem ilgisiz hemde bilgisiz. İsterseniz oradaki tematik mesajların irdelenmesi denemelerimize bakabilirsiniz. Ancak fotoğraf sanatı orada duruyor ve tüm düşünsel alanlara görsel sanatları aşırı grafiksel bir kompozisyon olarak gören sanat çevreleri ile dolu.
Ama ben artık Ansel Adams'la başlayan fotoğrafın bir takvim ve posta kartı gibi güzel (estetik felsefesi olarak bu güzel her ne anlama geliyorsa "güzel") fotoğraflar düzeyini aşıp sanatsal düzeyde görsel/düşünsel sanatlarında Türkiyede yerini almasını umuyorum. benim bu konudaki temelim müzeler, özellikle modern sanatlar müzelerindeki Fotoğraf seksiyonları. Fotoğraf sanatı bugün dünyada müzelerde yerini almış durumda iken Türkiyede Ara Güler gibi büyük bir sanatçı bile yok Fotoğraf sanat değildir diye abuk bir laf söyleyebiliyor, bu sanatsal olmasada düşünsel seviyemizin ancak o malum imam-cemaat ilişkisi kadar olabileceğini düşündürüyor ister istemez.
Umarım bu PentaxTurk forumumuz her ne kadar bir makina markası forumu olsada, diğer forumlardan sanatsal olarak daha üstün olur ve sanatsal fotoğraflar konusunda daha duyarlı ve daha bilgili bir forum olarak üste çıkar.
Bence artık takvim, kartpostal, ve ilginç fotoğrafları aşıp fotoğrafta sanatsal olarak bir yere gelmeyi hakediyor Türkiyedeki genç fotoğrafçı arkadaşlar. Özellikle Pentaxçılar çünkü onların Canikon almadıkları için kalite konusunda farkındalıklarının daha üst düzeyde olduklarını düşünüyorum.
Burası yeri değil teknik eleştiri ama Ogün arkadaşımız teknik eleştiri için emek vermiş örnekle göstermiş onları cevaplayayım.
1- Bu gerçekten bir hata, farkında bile değildim, orijinaline baktım yok, nasıl oldu bu gereksiz clone stamp hatası hatırlamıyorum, neden buraya clone stamp uygulanır bu bile garip. Orayı düzelteceğim.
2- O leke düşen bir kar parçası, aslında fotoğrafta mükemmeliği bozuyor gibi dursada bu bir resim olmadığı ve doğal çekimlerde fotoğraflarda mükemmellik aranmaması gerektiğini düşündüğüm için düzeltmeyi düşünmüyorum.
Ayrıca bu fotoğrafta photoshop çok az kullanıldı, (clone stamp hatası haricinde konuşuyorum, sadece kontrast arttırıldı ve biraz crop edildi)
Şimdi bu konuşmamıza lezzet katar umuduyla Leonardo arkadaşımızın foruma daha dün gönderdiği Mona Liza adlı fotoğrafı biraz eleştireyim.
Mona Lisa fotoğrafı! henüz bitmemiş gözüksede modelinin muğlak gülümsemesi ve arka planıyla dikkati çeken bir yapıt. Detaylar, modelin duruşu harika, model elbisesi ve yakın plan objelerle inanılmaz derecede uyumlu duruyor. Ayrıca modelin photoshop yardımıyla Leonardo arkadaşımızın gençliğine birazda olsa benzetilmesi arkadaşımızın Libidosu'nun modele benzemek için bilinçaltında bir mücadele verdiğinin bir kanıtı. Kadına benzemeye çalışan bir erkek libidosu aslında sanatçının bilinçaltı cinsel çatışmalarını ve gerçek dünyada %100 erkek gibi görünmek zorunda olmasının kendisine verdiği içsel çatışmaların bu eserle yüzeye vurmasını sağlamış. Nitekim arka planda görünen dünya dışı Mars gezegenine benzeyen görüntüler, sanatçının homoseksüelliğini saklamak zorunda olmasıyla beliren içsel çatışmalarının neticesi aslında kendisini bu dünyada bir uzaylı gibi hissettiğinin ipuçlarını veriyor. yani aslında bu arka plandaki Mars görüntüleri Leonardo arkadaşımızın dünyada yaşadığı çevreyi, Model Mona Lisa ise Leonardo arkadaşımızın kendisini olmak isteyipte olamadığı ama mükemmelliyetçi bir sembolik anlatımla kendisinin mükemmel bir durum ve çevrede aslında olmak istediği kişiliği bize resmediyor. Bu güzel eseri paylaştığı için Leonardo arkadaşımıza teşekkürler.
